Een bewogen week

Hi there!

Deze week was een bewogen week! We hebben veel gedaan en veel gezien..
Allereerst zijn we naar de Mossman Gorge gegaan in Mossman. Dit is een deel van Daintree Park en Daintree Park is het oudste natuurgebied van de wereld. Het staat er al 150 miljoen jaar..Een deel van het park is 'teruggegeven' aan de Aboriginals.. Die mogen er rondlopen en doen wat ze willen. Maar de meesten wonen in huizen vlakbij de Gorge..
We hebben ongeveer 2 km gelopen in een rondje en gelukkig regende het. Maar niet te hard, dus we konden gewoon relaxt lopen. Niet benauwd of warm of wat dan ook.
De dag erop zijn we naar Cape Tribulation gereden. We moesten eerst nog over de Daintree River met een ferry, hier zitten ook krokodillen, dus je mag nergens hier zomaar gaan zwemmen. Gelukkig is het nu te koud voor ze om heel actief te zijn, dit zijn ze pas in de zomer, maar niettemin moet je uitkijken voor ze, want mensen staan gewoon op hun menu. In tegenstelling tot haaien. Hier moesten we dus met een ferry oversteken. Hierna reden we over een lange weg met overal planten en begroeiing. We moesten we uitkijken voor cassowaries op de weg. Dit zijn een soort struisvogels van 1,8 m. Ze zijn zwart met een blauw/rode kop. Ze leven hier gewoon wild in het regenwoud en kunnen dus gewoon oversteken. Onderweg zijn we ze gelukkig niet tegengekomen, want je wilt ze niet voor je wielen hebben.
Onderweg heb je eigenlijk niets anders dan regenwoud, regenwoud en nog es regenwoud. Af en toe een resort of een camping, meer niet. Zelfs geen benzinepomp. Echt de bush bush. Je rijdt ook dwars door Daintree National Park, wat ook beschermd is. Aan de kant van de weg kun je wel stoppen en via een pad aan het strand komen. Hier heb je vaak ook zogeheten 'boardwalks'. Dit zijn houten paden op een verhoging door een stuk regenwoud heen. Zo hebben we er 3 of 4 gelopen onderweg naar Cape Tribulation. Bij de eerste kwamen we al vrij snel een cassowary tegen. Hij stond een stukje van het pad af in zijn eentje rond te kijken. Dat was echt zo geweldig.. Zomaar in het wild. We hadden hem alleen nog maar gezien in de Habitat hier in Port. Verder nog een leguaan gezien en wat vogeltjes. De meeste dieren verstoppen zich gewoon.
Overigens heb ik het meeste 'wildlife' hier gewoon op de camping gezien in Port, waar we slapen. Als je 's avonds naar een lamp toeloopt zitten er wel 1 of 2 hagedissen en overdag lopen ze je ook voor de voeten. In het douchegebouw zat een grote groene kikker te genieten van de douchedampen, want vochtig warm is het buiten niet.
Het grappige was dat een nederlander vroeg: waar vind je hier nu kikkers?
Nee, die vind je niet nu in het wild, erg zeldzaam...Nou! Kom maar bij onze douche kijken... :P
Aangekomen bij Cape Tribulation kwamen we bij een strand en een lookout, wat echt prachtig was...
Daarna terug gereden, want het wordt hier al om 6 uur donker. En het is best een flinke rit. Veel steile en grote bochten.. Veel regen. Zelfs delen van de weg waar gewoon een rivier overheen stroomt.. :D

De dag erna was het eindelijk weer zonnig en zijn we snel naar het strand gegaan om wat aan te kleuren. Veel zon is er niet meer de laatste tijd en dat zou normaal niet zo zijn... :(

Dinsdag zijn we naar Hartley's Crocodile Adventures gegaan. Dit is een park met Australische flora en fauna en een crocodile farm. Ze hebben een 'lagoon' met krokodillen. Zelfs eentje zonder tanden die al 100 jaar is! Krokodillen zijn er trouwens ook al 150 miljoen jaar. En onveranderd.. echt ongelooflijk :D Ze hebben geen vijanden, behalve de mens, daarom zijn ze hier in ieder geval beschermd. Daarom is er bij Hartley's ook een croc farm. Ze worden hier gekweekt voor leren tassen en restaurants. Beetje cru, maar krokodillen in het wild mogen niet meer geschoten worden en dit is de enige legale manier.
We zijn hierna nog over de lagoon gevaren waar de beestjes gevoerd werden. Ze springen echt een meter hoog uit het water om een stuk vlees te pakken. Gelukkig konden ze bij ons niet bij.. Hoewel, ze kunnen dwars door de ruit als ze willen.
Verder hebben we nog koala's, kangaroes, wallabies en dat soort grut gezien.
Er werd ook een snakeshow gegeven. Die man had een taipan erbij gepakt. Dit is de meest giftige slang ter wereld, en die zit hier wild :| Een druppel gif van dit beestje kon 100 man van het publiek doden; 2 keer.
Naast dit legde hij nog uit wat je moest doen bij een slangenbeet. Niet bewegen en pak je arm helemaal in met een steunverband, zodat het gif zich niet verder kan verspreiden. Best logisch.
Slangen zouden hier ook moeten zitten, maar ik heb nog nooit een potentieel gevaarlijk dier gezien hier in de buurt. Wel hagedissen en leguanen en wat vogels. En laatst nog een soort van wallabie/rat hier. Maar de meeste dieren zitten ergens waar bijna geen mensen zijn en waar het echt dichtbegroeid is. En dan de meeste slangen in deze buurt zijn pythons en die wurgen alleen :P
Last but not least zijn we naar de crocodile attack show gaan kijken in hetzelfde park. De krokodil ligt in ondiep water zodat de verzorgers hem kunnen zien zwemmen, want die beesten zwemmen wel recht onder het oppervlak, maar je ziet het water dus totaal niet bewegen. Je zou nietsvermoedend blijven staan, totdat ie je grijpt.. brrr. Zo gebeuren ook de meeste aanvallen. Die beesten kunnen echt dagen op de loer liggen als je in de buurt kampeert en dan wachten ze net zolang tot je een fout maakt en het water in gaat.. Diep genoeg, en dan grijpen ze je en trekken je onder water. De krokodil is (naast de ijsbeer) het enige dier dat mensen echt op hun menu heeft staan. Ze jagen echt op je. Dat merkte je ook wel. De verzorger liep van hot naar her en dat beest volgt hem rustig door het water. Constant jagend.
De verzorger nam hierna een (dode) kip in 1 hand en in de andere hand niets en hield die op boven de krokodil. Hij haalde naar allebei even goed uit. Niet speciaal naar de kip. Dit betekent dus dat hij die hand net zo goed als prooi ziet.
Vervolgens gingen ze met een touw met vlees eraan de krokodil een beetje plagen, zodat ie aan zou vallen. Hiermee wilde ze klap van zijn kaken laten horen als ie het vlees wilt pakken. De krokodil besluipt het vlees en springt dan uit het water en klapt zijn kaken op elkaar. Het is net of je een geweer hoort afgaan. Zo hard. De verzorger legde uit dat de kracht van zijn kaken 3000 pond is. Ter vergelijking; mensen hebben 125 pond en haaien 600. De klap die je hoort is dus echt de kracht die vrijkomt.
Uiteindelijk greep hij het vlees en moest de verzorger het hem onfrutselen. Dit duurde even, maar hij maakte ook nog een death roll. Dan rolt hij om, om het touw los te krijgen.
Dit was al met al wel een hele gave ervaring.

Stijn wilde uiteindelijk nog wel krokodillen in het echt zien, dus zijn we gisteren weer naar de Daintree River gereden en hebben we een boottocht gedaan over rivier om de crocs eens in het wild te zien. We hebben allereerst een kingfisher (vogel) gezien en wat tree snakes in bomen. Verderdoor lag een hatchling (baby krokodil) op een stuk hout aan de kant, wat heel zeldzaam was om te zien. Krokodillen zijn pas 2 meter als ze al 10 jaar zijn, hierna groeien ze door tot 5/6 meter (mannetjes) en 3 meter (vrouwtjes). De krokodillen die 5/6 meter bereiken zijn vaak al 50+ jaar oud! Echt levende dinosaurussen.(Overigens lijken ze in het echt veel en veel groter dan op tv.)
We hebben nog een vrouwtje van 2 meter zien liggen (18 jaar) en een mannetje van 10 jaar (2 meter). Dat was wel heel bijzonder. De krokodillen waar ik het nu over heb zijn overigens estuarine (salties) crocodiles. Deze leven vooral in zout water, maar soms ook in zoet water. Naast hen heb je ook fresh water crocs en die zijn aanzienlijk kleiner.
Je hebt hier verderop trouwens een gigantisch resort (sheraton mirage). Zij hebben een gigantisch zwembad dat je op een luchtfoto al gigantisch ver ziet uitstrekken. Hier controleren ze elke ochtend op crocs, haha. Nu zitten ze hier niet. Maar Port Douglas ligt tussen zee en zout water rivier en in die rivier zitten dus crocs. In de zomer gaan ze nogal eens aan de wandel en belanden ze dus overal en nergens.

Aangezien het vandaag mooi weer zou worden hebben we snel een trip naar het rif geboekt. Dit pakte goed uit, want vanmorgen trok het meteen open toen we vertrokken. The Low Isles liggen 25 km ten noorden van Port Douglas en staan op de werelderfgoedlijst. Dit omdat ze aan een prachtig rif liggen.
Ze liggen redelijk dicht bij het land; 1 uur varen. De meeste andere boten varen nog een half uur verder en stoppen bij het Outer Reef, waar je dus vanaf de boot springt om te snorkelen. Het kleinste eiland (Low Island) is waar we gingen snorkelen. Het grote eiland ernaast heet Woody Island en heeft veel mangroves. Waar dus weer crocs zitten.
Low Island is echt een 'bounty' eiland en heeft een vuurtoren van 132 jaar oud. Er wonen wel een aantal mensen op het klein eilandje. Je kan er denk ik in 30 min omheen lopen, zo klein.
Vlakbij het strand staat een schuurtje en nu vertelde de tour guide dat Steve Irwin op het Bat Reef (op het Outer Reef dus) is geraakt door de pijlstaartrog en naar dit schuurtje was gebracht om behandelt te worden, omdat dit het dichtstbijzijnde ‘vasteland’ was onderweg naar Port Douglas. Hier is ie ook overleden.
Dat was best raar. Het is echt een tuinschuurtje met wat surfplanken erin en wat emmers. Arme Steve..:( Nu moet ik er wel bij vertellen dat de meeste Aussies die ik heb gesproken de beste man verschrikkelijk vinden. Ze zijn bang dat wij hem als de stereotype Aussie zien. Nu moet ik ook eerlijk bekennen dat het merendeel van de verzorgers in de parken wel dat accent hebben. Ze zeggen echt ‘in the wodah’ ipv ‘in the water’. Ook continu: No worries en beauuuuutiful etc. Maar dat is juist een van de mooie dingen hier, haha :P
De boot was echt een mooi ding. Het had een een voor- en achterdek en je kon binnen zitten. Er waren 2 bootjes aan vast. De ene was een glassbottom boat om het rif droog te verkennen en de ander een boot om naar het eiland te varen. Het rif ligt voor het eiland, dus daar moet omheen gevaren worden. En zeker een grote zeilboot moet verder aanmeren. We kregen gratis lunch en snorkling equipment. Bril, snorkel en flippers. En een beachwalk.
We hebben allerlei soorten koraal en vissen gezien, onder andere de parrotfish gezien (groen met paars), maanvissen, clownfish (nemo). Die waren echt heel klein. In het bootje naar het eiland zagen we nog een baby schildpad. De man van boot had nog nooit zo’n kleine schildpad gezien, maar ik dacht dat ze allemaal zo groot waren :P. Niet natuurlijk. Na lang zoeken zag het mooie beest ineens tussen het koraal liggen. Zijn schild was zeker 30 cm lang. Echt prachtig was dat. Ik heb veel foto’s gemaakt met mijn onderwatercamera!

Nu hebben we zo onderhand alles in de buurt wel gehad en we zitten hier nog een weekje. ’s Avonds zit ik af en toe, en Stijn eigelijk altijd, in het gemeenschappelijke gebouw hier op de camping. Beetje kletsen, schaken en poolen met de rest van de campinggangers hier. We kennen al aardig wat mensen en dat is wel leuk. Meisje dat bij Cafe Fresq werkt zit hier nu ook. So that’s good fun too.
Flinke update, maar ja, veel gezien, veel gedaan!
Meeste van mijn foto’s staan op hyves. Filmpjes van de croc attack show zet ik erop als ik thuis ben. Traag internet :(

Cheers!